Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Memini vero, inquam; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Duo Reges: constructio interrete. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Reguli reiciendam;: Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Age sane, inquam.: In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.
Zenonem roges;: Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Praeclare hoc quidem.: Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Bork: At, si voluptas esset bonum, desideraret.
Quid Zeno?: Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.

Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Comprehensum, quod cognitum non habet? Tria genera bonorum;

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Beatus sibi videtur esse moriens. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Ostendit pedes et pectus. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis
rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas
Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui
deceat extremum.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Hos contra singulos dici est melius.
Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Quasi vero hoc didicisset a Zenone, non dolere, cum doleret! Illud audierat nec tamen didicerat, malum illud non esse, quia turpe non esset, et esse ferendum viro.